ήθελε να δει τι ώρα είναι
έσκυβε από την πολυθρόνα
και κοίταζε το πρόσωπό του στο νερό:
όμορφος παρά μελαγχολικός και δέκα δευτερόλεπτα
τρυφερός και αγέρωχος και σαράντα δευτερόλεπτα
λυπημένος και λυπημένος ακριβώς
του απαντούσε το νερό.
Μόνο τη νύχτα
η ώρα ήτανε πάντα
νύχτα.
Όταν μια νύχτα ολόκληρη
σου δίνεται
δεν τη ρωτάς ποτέ
τι ώρα είναι.
Όταν μια νύχτα ολόκληρη
σου δίνεταιεν τη ρωτάς ποτέ
(από τη συλλογή Ο κύριος Φογκ)
Άτσα ο Βαρβέρης (αυτό είναι λογοτεχνική κριτική...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓουστάρω λογοτεχνική κρτιτική, Ανέστη!! Τα σπάει!! ;) (Είδες απάντηση φιλολόγου;;)
ΑπάντησηΔιαγραφή