Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Δευτέρα 3 Μαΐου 2010
Ο μαύρος κόκορας
Γέλασε
ο μαύρος κόκορας
όταν του είπαν
πως θα τον σφάξουν
όταν όμως ήρθε η ώρα
η κακή του ώρα
έκλαψε ο μαύρος κόκορας
έκλαψε ο μαύρος κόκορας.
Μίλτος Σαχτούρης
ο μαύρος κόκορας
όταν του είπαν
πως θα τον σφάξουν
όταν όμως ήρθε η ώρα
η κακή του ώρα
έκλαψε ο μαύρος κόκορας
έκλαψε ο μαύρος κόκορας.
Μίλτος Σαχτούρης
Η αγρύπνια
Όλοι κοιμούνται
κι εγώ ξαγρυπνώ
περνώ σε χρυσή κλωστή
ασημένια φεγγάρια
και περιμένω να ξημερώσει
για να γεννηθεί
ένας νέος θεός
μες στην καρδιά μου
την παγωμένη
από άγρια φαντάσματα
και τη μαύρη πίκρα.
Μίλτος Σαχτούρης
κι εγώ ξαγρυπνώ
περνώ σε χρυσή κλωστή
ασημένια φεγγάρια
και περιμένω να ξημερώσει
για να γεννηθεί
ένας νέος θεός
μες στην καρδιά μου
την παγωμένη
από άγρια φαντάσματα
και τη μαύρη πίκρα.
Μίλτος Σαχτούρης
Κυριακή 2 Μαΐου 2010
The heart asks pleasure first
The heart asks pleasure first
and then excuse from pain
and then those little anodynes
that deaden suffering.
And then to go to sleep
and then if it should be
the will of its Inquisitor,
the liberty to die.
Emily Dickinson
and then excuse from pain
and then those little anodynes
that deaden suffering.
And then to go to sleep
and then if it should be
the will of its Inquisitor,
the liberty to die.
Emily Dickinson
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
Palisades
Είμαστε εικόνες που μαζέψαμε στο δρόμο,
αέρας και φως απ' το πρωί ως το βράδυ
και λίγο νύχτα.
Είμαστε θάλασσα
μα πιο πολύ δάση,
δέντρα κυνηγοί στα σύννεφα.
Είμαστε σκιές
με μάτια πουλιά
και χέρια δεμένα.
αέρας και φως απ' το πρωί ως το βράδυ
και λίγο νύχτα.
Είμαστε θάλασσα
μα πιο πολύ δάση,
δέντρα κυνηγοί στα σύννεφα.
Είμαστε σκιές
με μάτια πουλιά
και χέρια δεμένα.
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Θεία Κωμωδία
Τόσοι άνθρωποι προσπάθησαν να Σε φαιδρύνουν
αιώνες πριν κι αιώνες μετά τη γέννησή Σου
Αριστοφάνης Μένανδρος Τερέντιος Πλαύτος
Μολιέρος Γκολντόνι Μαριβώ
κι ο ουράνιος Όσκαρ Ουάιλντ.
Όμως Εσύ παρέμεινες ο Μέγας Σοβαρός
θα' χε αυτή Σου η στάση την κρυφή της σημασία
ίσως λοιπόν είσαι μονάχα Θεός-
αν ήσουν, Κύριε, κι άνθρωπος
θα' χες γελάσει.
Γιάννης Βαρβέρης, Ο άνθρωπος μόνος.
αιώνες πριν κι αιώνες μετά τη γέννησή Σου
Αριστοφάνης Μένανδρος Τερέντιος Πλαύτος
Μολιέρος Γκολντόνι Μαριβώ
κι ο ουράνιος Όσκαρ Ουάιλντ.
Όμως Εσύ παρέμεινες ο Μέγας Σοβαρός
θα' χε αυτή Σου η στάση την κρυφή της σημασία
ίσως λοιπόν είσαι μονάχα Θεός-
αν ήσουν, Κύριε, κι άνθρωπος
θα' χες γελάσει.
Γιάννης Βαρβέρης, Ο άνθρωπος μόνος.
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
Άνοιξη και πάλι
...So, I begin, Gentlemen and Ladies,
dust to dust
with old lullabies
old smiles
in a brand new Spring.
dust to dust
with old lullabies
old smiles
in a brand new Spring.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)