1. «Μαύρες κουκκίδες/ Διάττοντες στο χιόνι/ Σήμα μικρό που χάνεται στη θέα/ Να κάνει σκι πάνω σε μια νιφάδα/ Το βρίσκει άλλη νιφάδα και το λιώνει/ Λιώνει κι αυτή/ Χιόνι στο χιόνι/ Βέρμιο Φτερόλακκα ψηλά βουνά/ Ο χρόνος -/ Κι ο θάνατος το στρώνει».
2. «Ένας άνθρωπος ήτανε/ τον είχανε / σε μίας κατάψυξη/ πάγος ήτανε./ Άνοιξε το ψυγείο της/ η μάνα του/ απόψυξη/ κρακ κρακ/ τσακίστηκε/ κάτω έξω/ και/-συναισθηματικός-/ πάει/ έλιωσε/ ο άνθρωπος».
(από τη συλλογή Ο θάνατος το στρώνει)
εμενα γιατί συνεχίζει να μη με αρέσει ο βαρβέρης; ε;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ξαναπροσπαθήσεις μήπως γινει τίποτα;
Νομίζω ότι δεν σου αρέσει γιατί είναι εγκεφαλικός ποιητής, είναι και τα εργαλεία του τέτοια (πολύ ειρωνεία) και σε σένα αρέσουν τα ποιήματα που μιλούν στο συναίσθημα κυρίως, πιο λυρικά δηλαδή.Σωστά; Πάντως και μένα μου πήρε ΠΟΛΥ καιρό μέχρι να τον καταλάβω και να μ αρέσει, όπως τώρα πια. Είναι δυσνόητος πολύ. Σ ευχαριστώ πάντως πολύ πολύ πολύ που παρακολουθείς το blog moy kai sxoliazeis. Το εκτιμώ Θωμά μου! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή